Waarin verschillen opleggers en volle opleggers van elkaar?

Een tractieopleggerwaarbij een aparte frontunit een laadbak sleept, waarbij de voorkant losgemaakt kan worden van de laadbak. Er zijn twee soorten trekker-opleggercombinaties: de oplegger, waarbij de aanhangwagen zelf een laadbak vervoert, maar voor het gemak een extra bak kan worden getrokken, waardoor scheiding mogelijk is. Dit wordt gewoonlijk een oplegger genoemd. De andere is devolle aanhangwagen, die, zoals de naam al doet vermoeden, kan worden gescheiden van het trekkende voertuig en waarvoor een apart voertuig nodig is om te worden gesleept.

In de transportsector van mijn land,zijwandopleggerskomen veel voor en spelen een cruciale rol in het vrachtvervoer. Afhankelijk van de toepassing kunnen opleggers worden onderverdeeld in verschillende typen, zoals kolom, hek, dieplader, roeping, tank, container, skelet en meer.

Opleggers hebben doorgaans geen aandrijfkracht en zijn afhankelijk van de kracht van het trekkende voertuig, waardoor de oplegger moet worden voortgetrokken. Daarom noemen velen in de branche zijwandopleggers in de volksmond aanhangwagens of dweilen.

De oplegger en de aanhangwagen zijn geen identieke modellen, hoewel beide betrekking hebben op niet-zelfrijdende voertuigen die een externe krachtbron vereisen. Het belangrijkste onderscheid ligt in de verbindingsmethode met het trekkende voertuig. De oplegger koppelt via een zadel- en tractiesysteem, geborgd door vergrendelingsmechanismen, terwijl de oplegger koppelt via een trekstang, hangend aan de haak van het trekkende voertuig.

Visueel rust de voorkant van de oplegger, indien gekoppeld, op de achterkant van het trekkende voertuig, waarbij het zadel wordt gebruikt om te sturen. Daarentegen maakt de verbinding van de aanhanger enige beweging of slingering mogelijk, waardoor de flexibiliteit bij complexe wegomstandigheden wordt vergroot, maar mogelijk de stabiliteit tijdens het reizen wordt beïnvloed.

Vanwege deze kenmerken worden trailers vaak gebruikt in velden, luchthavens, stations en logistieke parken, voor gespecialiseerde vrachtscenario's. Zowel opleggers als aanhangwagens maken doorgaans gebruik van steunbruggen zonder rij- of stuurmogelijkheden. Opleggers kunnen qua brugtonnage variëren van 13 ton tot 25 ton, met lichtgewichtopties rond de 10 ton en zware versies van meer dan 80 ton. Aanhangwagens daarentegen hebben doorgaans een lagere tonnagecapaciteit, doorgaans tussen 3T en 10T, waarbij 5T en 8T de meest voorkomende zijn.